तिमिला

न्ह्याब्लें थें जि अफिस वनेत बस स्टपय् माईक्रो पिया च्वना । छगः मजाःगु (सितय् हे फेतुई दूगु) माईक्रो जिगु न्ह्योने हे धिसिक्क धाय्क दिके हल । जिं थय्क्क माईक्रो दुने मिखा ब्वयाः । अले जि उकिई च्वने माःसां मच्वंसे व माईक्रो यात अथें छ्वया बिया । छाय्कि वः मरु उकिई । व…..व मरु…. उकिई । व व हे खः गुम्हे सिगु ख्वा खनेवं जितः तसकं आनन्द वई, मस्यु छु छु जूई जूई जित व खनेवं । नुगः दुने स्वाँ ह्वई अले खिमिला थें ख्यूंगु थ्व नुगःलय् तिमिला त्वई । धात्थें सु खः व ? सु जूई व ? जिगु मनयात थथे धौबजि वाय्का च्वंम्ह ? सखे जित थथे जूया च्वंगु भ्या भचा हे नं वं मस्यू जूई । मस्यू धात्थें हे मस्यू जूई वं ! जिंनंला वैगु नां तकं नं मस्यूनि । जिंला थुली हे जक स्यू कि व जिगु ख्यूं चाःया तिमिला खः तिमिला…. । अले व थन बस स्टपय् माईक्रोलय् च्वना अप्वथें याना मंगल वाः व बुध वाः वैगु जक स्यू । थ्व मंगल वाः व बुध वाः गुब्ले वई व वईत नाप्लाय् दै धैगु जक जिगु मनय् धौबजि न्ह्याब्लें वात्तु वाला च्वनीगु । म्हिग मंगल वाः वईत स्वये हे मखन तर थौं ला नापलाय् दै कि ? धैगु जिगु तःधंगु आश । थौं नं आशांद्यातकीला…….। मखु थौं व वई ! वई तिनी.. वई तिनी…।
व वलकी व नापं ख्वाः चुलाकाः च्वनाः मिखा ल्वाकाः ल्वाकाः मनय् स्वाँ ह्वयेका अफिस वनेगु जिगु बिचाः । व च्वना च्वंगु माईक्रो वईला धका पिया च्वँ च्वँ पिया च्वँ च्वँ झन् माईक्रो छगः हे मवः । आ धाःसा अफिस वनेत हे लिवाय् धुंकल । थौं चाहिं सरं तसकं ब्व बिईगु जुल जित

‘‘छाय् लिबाक्क छ हाँ ? थथे न्ह्याब्लें लिबाक्क अफिस वय्गु खःसा कन्हे न निसें छ छेँ हे च्वन्च्वँ आरामं…..!”

जिगु न्हाय्पंनय् सरया सः ख थें मखु थें ताय् दया वल । बल्ल बल्ल छगः माईक्रो जिगु न्ह्योने थ्यँक वया जि झसङ्ग जुया । तर पलाः हे तय् थाय् मदय्क भिडम् भिड जुया च्वंगु व माईक्रोलय् गथे याना थहाँ वनेगु ? तरन व माईक्रो गय्त जि बाध्य जूया । छाय्कि मेगु माईक्रो पिया च्वनेत जित ईलं ला हे मलाय धुंकल । बाध्य जूया जिं उकिई हे गया अफिस वना । छगु पलाः माईक्रोया गेटय् तया छगु पलाः फसय् ब्वय्का च्वय् च्वंगु डण्डी छपु कत्ताक्क ल्हातं ज्वना ।फसय् फरर ब्वया माईक्रोया कोचाकोच् सर्भिस् कया जिं ।
“न्हाचःहे वंसा आरामं सितय् फ्यतुना वने खनीगु आ स्व..? आ च्वं थथे याना हे ! खन मखुला चकंगु तिमिला ख… !”
जि थःत थम्ह हे मनमनं ब्वः बिया । माईक्रो छगु स्टपय् दिकल । दुने च्वंपिं प्यम्ह न्याम्हःति मनुत मछिं मछिं क्वाँ वनेत स्वत । जि क्वाँ वया लयँ दनाः चिला बिया । प्यम्ह न्याम्हति मनुत क्वाँ वया ध्यबा पुला थःगु लं लिना वन । आःला आरामं दनि खनि नि धका मतिई तया हाकनं व हे माईक्रो गया । माईक्रो न्ह्याय् वनिवं जित व कण्डक्टरं दुने थ्यंक घ्वानाः खापा तिईत स्वल ।

‘‘ए ! आम गेट तिई मते रे !” जिं धया ।

‘‘का थन गेट मत्युसें जिईला ? गेट चाय्कुगु ट्राफिकं खनकिला लाईसेन्स खोसे मयाईला जिमीगु ? का भतिचा उयां झासँसा का स्वय् ..स्वय् …!”

धा धां जित घ्वात्तुमतु घ्वानाः दुने कोचेयाना गेट तियांतुं त्वतल व झतिङ्गरं । न्हाच सिरीरी फसय् ब्वःथें आनन्दं हावा नं नं यःगाना वना च्वनाम्ह जित आ धाःसा आलु मने थें कोचाकोच् जुया तांन्वया च्वनाः च्वने हे थाकुल ।

‘‘म्वांसां म्वांसां न्हाचःहे मवंसें.. ? खन मखुला तःपागु ज्वाल्ल थीगु तिमिला ख्वाः ? ख….”

जि भुनुभुनु हाला च्वनागु लिक्कसं च्वंम्ह छम्ह ध्याङ्ग्रीम्ह मिसां तायाः जिं धागु खँ थुया खः वा मथुया खः जितः त्वाँ.. जूईक स्वया च्वन । ईकी धिकी हे सने मछिंक थःत थम्हंतु ब्व ब्यू ब्यूं जि अन च्वन्च्वना । हाकनं मेगु बस स्टप थ्यंक वल । माईक्रो दिकल । गेट चाय्कल । जि हाकनं क्वाँ वया लयेँ दनाः दुने च्वँ पिं मनु तय्त क्वाँ वनेत अपुईक चिला बिया । दुने च्वँपिं प्यम्ह न्याम्हति मनुत पिहाँ वया ध्य्बा पुलाः थःगु लँ लिना वन । दूने थ्यंक च्वँम्ह छम्ह मिसा बल्ल तल्ल हुलयात धित्तुमत्तु धिनाः पिहां वै च्वंगु जिं खना । व मिसाया ख्वा खनेवं जिगु मन तसकं तसकं लय्ताल । छाय्कि जिं थुली हण्डर नयागु वैत छपुलु जक जुसां स्वय्त हे खः । ख व हे ख । व हे जिगु जीवनया तिमिला । वैत खनेवं जिं छगु तःधंगु कासा त्याकु थें जुल । वैगु ख्वाः थौं स्वय् हे मखनी थें जूगु तर स्वय् दत । थ्व हे जित तःधंगु कासा त्याके धूंकाः ब्युगु मेडल थें जूल । थःत तसकं भाग्यमानी ताय्का जिं । न्हाच निसें उकुस मुकुस जुया च्वंगु थ्व जिगु मन व खनेवं चकनं….., लय्ताल……., स्वाँ ह्वल….. मस्यु छु छु जुल जुल….. । माईक्रोलय् कोचेजुया नयागु सास्ती छु. हे मखु थें जुल । मन याउँल । जिगु सर्गतय् थौं तिमिला त्वल ! तिमिला !! आहा ! जि लय्ताया वईत स्वयाः च्वना । व क्वाँ वया ध्यबा पूलाः सुरुसुरु थःगु लँ लिना वन । जिं वैत खने दत्तल्ले तुंक स्वयाः च्वना लयेँ झ्वातां दनां । मिखा पिलिक्क हे मयासें । जिगु माईक्रो गबले वन खः जिं वा हे मचाः । वैत उखे स्व स्वं थुखे माईक्रोलय् गय्त धका पलाः छु ल्ह्वनाः जक उफ्…………
…..म्ह म्ही स्यानाः जिं मिखा तिजक चाय्का । जिगु न्ह्योने मां ख्यूं ख्वाः तया जितः स्वयाः च्वंगु खना । जिं मिखा चाय्कुगु खनेवं मां लय्ताया जितः न्य्ना दिल

‘‘बाबु प्रकाश ! आ छन्त गथे च्वँ ?”

‘‘मां जि गन ? थ्व जि…! ”

‘‘छ ला आः हस्पीटलय्का पुताः थौं सुथय् छंगु एक्सीडेन्ट जूया…….”
‘‘प्रकाश जि गुड मर्निङ्ग !”

छम्ह नर्सं जित नायुक कपालय् ल्हाः तया सुथ न्हापां थं वल । अले जिं तिजक मिखा बुलुहुँ चाय्का

‘‘गुड मर्निङ्ग” धका लिसः बिया दनाः ।

‘‘ज्वर ला मदु थें च्वं ! अथे खःसां थर्मोमिटर छकः तया स्वय् न्हां । स्वय् थ्व थर्मोमिटर छकः म्हुतुई तयाः दिसँसा !”

धा धां व नर्सं जिगु म्हुतु प्वालये थर्मोमिटर दुछ्वया बिल अले ल्हा ज्वना घडि स्व स्वं नाडी छामे याना च्वन । व नर्सया ख्वाः जिं म्हुतु प्वाः तक्क दिकाः त्वाँऽऽ जूईक स्वयाः च्वना । न्ह्यलय् ला ज्वलय् जूईक स्वयाः च्वना । आ जित स्याःचा उकुस मुकुस छुं हे मन्त । मन याउँया चङ्गा जूल । झङ्ग थें आकाशय् च्वय् च्वय् ब्वया च्वन जिगु मन । जित तःधंगु हःता त्याकाः थःगु आज्जूई थ्यंथें जूल । जित थन थ्यंका ब्यूगुलीं द्यःयात नं जिं अनं हे मनमनं सुभाय् बिया । वं जिगु ज्वर स्वय् धुंका ब्लड प्रेशर चेक याय्त जिगु ल्हा थकाल । जि वं या या थें आनन्दं याना च्वना । मनमनं

‘‘आ जिवन काःछि हे छंगु ईशाराय् जि थथे हे सनाः च्वने” धा धां

छाय्कि व नर्सला व हे खनि । व हे जिम्ह तिमिला ! जिम्ह तिमिला !! जिम्ह तिमिला !!